Ζηλεύω τους SUVάδες! (χμ...)

Είμαι SUVφοβικός.
Παλιότερα, κάποιοι είχαν όχημα GP. Σε αρκετούς ήταν εργαλείο δουλειάς ή μέσο αναψυχής και εξερεύνησης. Βέβαια, στη χώρα της στρεβλής πραγματικότητας, κάτοχοι GP έγιναν, με ιδιαίτερα ευνοϊκές προϋποθέσεις και οι ιδιοκτήτες μπουτίκ εσωρούχων (χα!) (τότε δεν ήταν που προστέθηκαν στο Ε2 και οι παράγραφοι περί "οχημάτων τύπου JEEP"?). Στη συνέχεια ηλθαν τα SUV... Οι οδηγοί τους, βέβαια, η μόνη διαδρομή off-road που γνώριζαν ήταν το καβάλημα πεζοδρομίου, έξω ακριβώς από κατάστημα με "επώνυμα" είδη ένδυσης και καφετέριες των 20 ευρώ το κεφάλι.
Φυσικά, τα πράγματα εξελίχθηκαν. Η "ανοδος του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα" έφερε τις μεζονέτες με άδεια ναοδομίας, τα πολυόροφα υπόσκαφα στο φρύδι της καλδέρας, το μποτιλιάρισμα στη Φτερόλακκα, τα Hummer στην "πλατεία", τα Jimmy Choo και τα Panerai φορεμένα στο γυμνασμένο χέρι που κρέμεται νωχελικά από την πόρτα του roadster...
Και τα SUV μεγάλωναν. Και πλήθαιναν.
Οπότε και άρχισε το έπος της κατάκτησης "ανεξερεύνητων" μονοπατιών, κορυφών, ακρογιαλιών και γενικότερα οπουδήποτε θεωρεί ο αφρόκωλος Αθηναίος ότι είναι "φύση" (συνοδευόμενη βέβαια από spa, gourmet γεύματα με ethnic πινελιές (κατά προτίμηση παϊδάκια ή πετροσωλήνες) και νυχτερινή έξοδο για blue label και MonteCristo.
Συνάμα, όλοι έχουν βαλθεί να μας "ενημερώσουν", να μας "πληροφορήσουν". Αναλφάβητοι ρεπόρτερ, ξενέρωτοι "ψαγμένοι" τηλεοπτικοί χαχανίκοι, αγράμματοι συγγραφείς ταξιδιωτικών εντύπων, όλοι μας "ανοιγουν τα μάτια' για παρθένες παραλίες και απάτητες βουνοκορφές.
Και καλά, το χειμώνα το χιόνι σκεπάζει πολλά (μαζί και τα σκουπίδια των εκδρομέων και τις λαμαρινένιες απομιμήσεις κεραμιδοσκεπών) και τα καημένα τα βουνά αποδεικνύονται ιδιαίτερα δύσκολοι αντίπαλοι για τους επίδοξους κατακτητές τους. Οι φουκαριάρες οι παραλίες όμως? Εδώ και πενήντα χρόνια έχουν ζήσει την κατακρεούργησή τους από κτηνώδη, ανεξέλεγκτη δόμηση (και που να περάσει ο νέος αναπτυξιακός!), το κούρσεμά τους από 100-ποδα cruisers, το πισάρισμά τους από γκαζάδικα, αυτοκινητάδικα tankers και super-fast, τώρα ζούν και την κάθοδο των SUVάδων!
(...)
(...)
Δυο-τρία πράγματα με ανακουφίζουν, ευτυχώς (για την ώρα, τουλάχιστον). Πρώτον ο κοπαδιασμός των ελληναράδων. Οι μυκονιάτικες παραλίες θα βουλιάζουν ολοένα περισσότερο, γιατι "εκει θα πάμε, για να δούμε και να μας δουν". Απ΄ την άλλη, κάποιες θαλασσινές αγκαλιές θα παραμένουν ολιγοσύχναστες ή ακόμα και έρημες, απλά επειδή δεν διαθέτουν την απαραίτητη γκλαμουρο-υποδομή. Δεύτερον, η απίστευτη ασχετοσύνη των περισσότερων. Ακόμα θυμάμαι έντονα το θηριώδες Pajero που κατάφερε να το κολλήσει ο ευσταλής οδηγός του στην παραλία του *********, εκεί που περνούσε με χαρακτηριστική άνεση η γηραιά Corolla του επίσης γηραιού κυρίου Γ*******.
(Συνεχίζεται)