ΕΚΛΟΓΕΣ (?) - ΧΑ!

Τόσα, τόσα, τόσα λέγονται. Για τις "εκλογές". Η λέξη σε εισαγωγικά γιατί δεν πιστεύω ότι πράγματι εκλέγουμε κάτι, κάποιους, οτιδήποτε.

Τώρα πια, δεν εκλέγουμε.

Προβάλλουμε: το ποδηγετημένο εγώ μας. Την καταπιεσμένη, δυσδιάκριτη πλέον προσωπικότητά μας. Μέσα από κοκκορομαχίες, αλλαλαγμούς, παράλληλους, αλλεληλεπικαλυπτόμενους κραυγαλέους μονόλογους.
Προσκυνάμε: τους θεοποιημένους "ηγέτες", αλλά όχι μόνον αυτούς. Και τους αυλικούς τους, την οικογένειά τους (μέχρι και νιοστού βαθμού συγγενείας).
Εκλιπαρούμε: τη θεσούλα, το ρουσφέτι, το βόλεμα της κοντόφθαλμης ύπαρξής μας.
Σταυρώνουμε: τον υποψήφιό "μας" και μαζί του σταυρωνόμαστε και μεις, καταδικασμένοι σε αργό ασφυκτικό θάνατο.
Καταπίνουμε: τις αναίσχυντα υποκριτικές υποσχέσεις, την επίπλαστη σοβαρότητα, τη δημαγωγία.
Στραβωνόμαστε: από τη λάμψη των αστέρων της τηλοψίας, των μαρμαρένιων οδοντοστοιχιών τους και της σατινένιας επιδερμίδας τους.
Αλληθωρίζουμε: πότε προς τα δω, πότε προς τα κει, ανάλογα με του ποιος μας "προσφέρει" τα περισσότερα και γρηγορότερα.
Κατρακυλάμε: στη γλιστερή τσουλήθρα της γκλαμουριάς, του διακοποδανείου, της σινιέ σπαλομπριζόλας, της πεντάλιτρης α-εμ-γκε, της πλατινένιας πιστωτικής.
Ρουφάμε: τον λιγοστό ακάθαρτο αέρα που μας απόμεινε, ελπίζοντας να βάλουμε του χρόνου 24αρι κλιματιστικό.
Πνιγόμαστε: στους λασπωμένους χείμαρρους, στον οχετό των λυμάτων των πολιτικάντηδων, στα σκατά.

Νομίζετε πως "εκλέγουμε"?